Metro - Urban Rail

Μνημείο Πεσόντων Αεροπόρων - Monument for Dead Pilots


Τίτλος: Μνημείο Πεσόντων Αεροπόρων
Θέση: Πλατεία Καραϊσκάκη – Μεταξουργείο
Καλλιτέχνης: Ευάγγελος & Ιωάννης Μουστάκας
Υλικό: Ορείχαλκος και Γρανίτης
Έτος κατασκευής: 2000

Πυραμιδοειδής μνημειακή σύνθεση με γρανίτη και μάρμαρο που καταλαμβάνει σχεδόν όλη την έκταση της πλατείας. Το βάθρο παρουσιάζεται με βαθμίδες, και μικρούς διαδρόμους πρόσβασης με χαμηλό νυχτερινό φωτισμό στο βάθρο. Ο ορειχάλκινος Ίκαρος πέφτει ηρωικά στην απόληξη της πυραμίδας που προσομειάζει με έδαφος. Η μορφή του αποδίδεται αφαιρετική προκειμένου να συμβολίσει όλους τους πεσόντες αεροπόρους. Οι μεταλλικές αιχμές γύρω από τον Ίκαρο προσπαθούν να προσδώσουν την φορά της πτώσης από τον ουρανό. Ταυτόχρονα όμως συμβολίζουν και την αιωνιότητα του ήρωα νεκρού. Την σύνθεση ολοκληρώνει χαμηλή περιμετρική φύτευση και μικρός βωμός με ανάγλυφο το αναγνωριστικό της Πολεμικής Αεροπορίας και κλαδί φοίνικα όπου κάτω τους αναγράφεται «ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ». Σε ένθετη μαρμάρινη πλάκα στη δεξιά πλευρά του μνημείο αναγράφεται: «ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΕΡΙΑΣ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΔΗΜ. Λ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΕΤΟΣ 2000». Η ολοκλήρωση της δημιουργίας του Σταθμού «Μεταξουργείο» του Μετρό έφερε την ανάγκη αρχιτεκτονικής ανανέωσης της Πλατείας Καραϊσκάκη. Μετά από αίτημα του Πανελληνίου Συνδέσμου Βετεράνων Αεροπορίας και της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας προκηρύσσεται διαγωνισμός το 2000 για την φιλοτέχνηση μνημείου προς τιμήν των πεσόντων Ελλήνων Αεροπόρων. Διακρίθηκε η πρόταση του Γλύπτη Ευάγγελου Μουστάκα σε συνεργασία με τον Αρχιτέκτονα Ιωάννη Μουστάκα. Την σύνθεση συμπληρώνει νερό που ρέει στην πυραμίδα. Όμως αν και η εγκατάσταση υπάρχει, δεν λειτούργησε ποτέ.

Ο Ευάγγελος Μουστάκας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1930. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στον Δρόση, και ταυτόχρονα εργάστηκε στο εργαστήριο του Φιλιππότη. Στη συνέχεια σπούδασε στο Regio Istituto di Belle Arti της Φλωρεντίας. Το 1968 τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας.


Φωτογράφος: Τζένη Τόλου