Τίτλος έργου: Στήλη μνήμης στους φιλέλληνες Φαβιέρο και Ροβέρτο
Θέση: Προαύλιος χώρος Ωδείου Ηρώδου του Αττικού (οδός Διονυσίου Αεροπαγίτου)
Έτος Κατασκευής: Αχρονολογητο
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Άγνωστος
Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στον προαύλιο χώρο βρίσκεται τοποθετημένη μια στήλη ως ένδειξη μνήμης των φιλελλήνων που πολέμησαν υπέρ της Ελλάδας κατά την πολιορκία της Ακροπόλεως από τους Τούρκους, το 1826. Στην αριστερή πλευρά της στήλης χαραγμένα τα λόγια: «ΤΩ, ΦΑΒΙΕΡΩ, ΠΡΟΜΑΧΩ, ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ Η ΕΛΛΑΣ 1826 – 1926». Στην αριστερή πλευρά της στήλης: «ΕΙΣ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟΝ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΝ ΦΡΑΓΚ. ΡΟΒΕΡΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤ ΑΥΤΟΥ ΘΑΝΟΝΤΑΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ Η ΕΛΛΑΣ 1826 – 1926». Η θέση του μνημείου δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού από τα τόξα του Ωδείου κατάφερε ο φιλέλληνας Γάλλος στρατηγός Φαβιέρος να εισέλθει στην Ακρόπολη, τον Δεκέμβριο του 1826, όταν την πολιορκούσαν οι Τούρκοι, προκειμένου να βοηθήσει τους πολιορκημένους Έλληνες. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πληροφορίες για το έτος ανέγερσης του μνημείου, από τις ημερομηνίες όμως που είναι χαραγμένες (1826 – 1926), συμπεραίνουμε ότι τοποθετήθηκε 100 χρόνια μετά την αποτροπή της πολιορκίας της Ακρόπολης, δηλ. το 1926.
Ο Κάρολος Φαβιέρος (Charles Nicolas Fabvier) (1783 – 1855), ήταν Γάλλος φιλέλληνας, στρατηγός και διοικητής του τακτικού στρατού της Ελλάδος κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού και συμμετείχε στους Ναπολεόντειους Πολέμους. Σε ηλικία 30 ετών ήταν συνταγματάρχης, είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής και είχε πάρει τον τίτλο του βαρόνου. Το 1809 στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη και το 1810 στην Περσία για να οργανώσει τον περσικό στρατό. Μετά την παλινόρθωση των Βουρβόνων, αποτάχθηκε, όπως και οι περισσότεροι αξιωματικοί του Ναπολέοντα και κατέφυγε στην Αγγλία. Το 1823 κατέβηκε στην Ελλάδα για να βοηθήσει την επανάσταση με το ψευδώνυμο DeBorel. Επέστρεψε στην Αγγλία όπου συγκέντρωσε εθελοντές και το 1825 γύρισε στην Ελλάδα όπου ανέλαβε την διοίκηση του τέταρτου τακτικού στρατού στο Ναύπλιο και έλαβε μέρος σε πολλές εκστρατείες και μάχες. Στις αρχές Αυγούστου του 1826 έλαβε μέρος στην μάχη του Χαϊδαρίου όπου ηττήθηκε και Το 1828 μετά από διαφωνία του με τον Καποδίστρια έφυγε από την Ελλάδα για την Γαλλία όπου πήρε μέρος στην επανάσταση του Ιουλίου του 1830, οπότε διορίστηκε φρούραρχος του Παρισιού. Το 1839 έγινε γενικός επιθεωρητής στρατού, και το 1845 ομότιμος της Άνω Βουλής. Η Γ’ Ελληνική Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον ανακήρυξε επίτιμο Έλληνα πολίτη και του απονεμήθηκε από τον Όθωνα ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος. Με τον θάνατό του από προβλήματα υγείας το1855 κηρύχθηκε τριήμερο πένθος στον Ελληνικό στρατό και η Ακρόπολη φωταγωγήθηκε πένθιμα.
Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον Φραγκ. Ροβέρτο, Γάλλο φιλέλληνα και ταγματάρχη του τακτικών στρατευμάτων. Ο Ροβέρτος πολέμησε στο πλευρό του Φαβιέρου στη μάχη του Χαϊδαρίου (1826) όπου ηττήθηκαν, όπως αναφέραμε και παραπάνω και στη συνέχεια πάλι μαζί με το Φαβιέρο έλαβε μέρος στη διάσπαση της πολιορκίας της Ακρόπολης όπου και φονεύθηκε το 1826 κατά την είσοδό του Τακτικού στρατού στην Ακρόπολη.
- http://el.wikipedia.org/wiki/Φαβιέρος
- http://el.wikipedia.org/wiki/Πολιορκία_της_Ακροπόλεως_(1826)
- http://el.wikipedia.org/wiki/Ωδείο_Ηρώδου_του_Αττικού
- http://books.google.gr/books?id=VC1CAAAAcAAJ&pg=PA82...
Φωτογράφος: Έφη Δουβόγιαννη