Τίτλος έργου: Μνημείο Νίκου Μπελογιάννη
Θέση: Πάρκο Άλσος Χωροφυλακής – Γουδή
Έτος Κατασκευής: 2010
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο και Γρανίτης
Καλλιτέχνης: Άγνωστος
Το μνημείο αποτελείται από βάθρο με γρανίτη πάνω στο οποίο βρίσκεται μαρμάρινη στήλη. Σε αυτήν χαράχτηκε το σκίτσο του ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο για τον Ν. Μπελογίαννη με τον τίτλο «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο».Πάνω στην στήλη αναγράφεται: «ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ – ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ- ΜΕΛΟΣ Κ.Ε. ΤΟΥ ΚΚΕ – ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΣΤΙΣ 30/3/1952- ‘’ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…’’ – ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΟ 1952».Το μνημείο τοποθετήθηκε στο άλσος Χωροφυλακής γιατι σε κοντινή απόσταση και στον συνήθη χώρο στο Γουδή είχε εκτελεστεί ο Νίκος Μπελογίαννης με τους συντρόφους του Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση. Η δαπάνη και η πρωτοβουλία τοποθέτησης ανήκουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στο ΚΚΕ και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία στα χρόνια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου του Μεταξά. Ο πόλεμος του 1940 τον βρήκε έγκλειστο στην Ακροναυπλία απ' όπου μαζί με τους 600 συγκρατούμενούς του κομμουνιστές ζήτησε να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή, αλλά η μεταξική κυβέρνηση το αρνήθηκε. Αντί αυτού τον Απρίλιο του 1941 παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές Κατοχής μαζί με τους άλλους κομμουνιστές κρατουμένους.Το 1943 κατάφερε να δραπετεύσει και εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο. Όταν ο Άρης Βελουχιώτης την άνοιξη του 1944 πήγε στην Πελοπόννησο, ο Μπελογιάννης ήταν από τους στενούς του συνεργάτες.Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε ήταν Πολιτικός Επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Μετά την ήττα του ΔΣΕ ήταν ένας από τους τελευταίους που εγκατέλειψαν τη χώρα τον Αύγουστο του 1949 και εγκαταστάθηκε σαν πολιτικός πρόσφυγας στις ανατολικές χώρες. Ο Νίκος Μπελογιάννης επιστρέφει το 1950 στην Ελλάδα με σκοπό να οργανώσει ξανά το παράνομο τότε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος που είχε διαλυθεί. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ο Ν. Μπελογιάννης συλλαμβάνεται και δικάζεται, αφού το κομμουνιστικό κόμμα θεωρούνταν εγκληματική οργάνωση. Η δίκη ολοκληρώθηκε με δώδεκα θανατικές καταδίκες. Μετά την διεθνή κατακραυγή που ακολούθησε, ο πρωθυπουργός Ν. Πλαστήρας δηλώνει ότι η απόφαση δε θα εκτελεστεί. Αποφασίζεται όμως ο Ν. Μπελογιάνης και ορισμένοι άλλοι κατηγορούμενοι να παραπεμφθούν σε νέα δίκη με τη βαρύτερη κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης, με στόχο να αναιρεθεί η αμνηστία που υποχρεώθηκε να του δωθεί. Το 1952 αρχίζει η δεύτερη δίκη, με βάση το νόμο περί κατασκοπείας, ενώπιον του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών. Ο Μπελογιάννης αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες και πρόβαλε τις πατριωτικές του ενέργειες κατά τη διάρκεια της κατοχής. Η δίκη πήρε μεγάλη δημοσιότητα σε όλη την Ευρώπη. Παρόλα αυτά όμως ο Μπελογιάννης και οι τρεις σύντροφοί του αποφάσισαν να εκτελεστούν νωρίς τα ξημερώματα τις 30ης Μαρτίου 1952.
- http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82
- http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5576489
Φωτογράφος: Μελέτης Ζαχαράκης