Τίτλος έργου: Ελένη Παπαδάκη
Θέση: Είσοδος Μουσείου & Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου (Ακαδημίας 50)
Έτος Κατασκευής: Αχρονολόγητο
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Άγνωστος
Στην πρόσοψη της βάσης αναγράφεται εγχάρακτα «ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ». Δεν υφίστανται στοιχεία για τον καλλιτέχνη του έργου, ούτε για το έτος κατασκευής ή τοποθέτησης του.
Η Ελένη Παπαδάκη υπήρξε μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός που διέπρεψε σε ποικίλους ρόλους. Το πέρασμά της από την ελληνική σκηνή άφησε ένα μυθικό αποτύπωμα οριακό και ανεπανάληπτο και ήδη σε τόσο νεαρή ηλικία κατόρθωσε να οικοδομήσει ένα μέγιστο παράδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη. Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1903 (υπάρχει εκδοχή να γεννήθηκε το 1908) στην Αθήνα από εύπορη οικογένεια. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και ολοκλήρωσε σπουδές Φιλολογίας, τις οποίες και συμπλήρωσε με σπουδές φωνητικής, μουσικής και πιάνου, στο "Ελληνικόν Ωδείον"Αθηνών. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία 17 ετών. Η πρώτη αυτή παρουσία της χαρακτηρίστηκε από τους τότε κριτικούς ως αποκάλυψη. Ο Κ. Μπαστιάς, θεατρικός κριτικός, έγραψε τότε στη "Δημοκρατία" ότι: "σήμερα η σκηνή απέκτησε μια μεγάλη ηθοποιό". Το 1926 η Ελένη Παπαδάκη έπαιξε στο "Θίασο των Νέων" ως πρωταγωνίστρια πλέον πολλών έργων. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με πολλούς καταξιωμένους ηθοποιούς, σε ποικίλα ρεπερτόρια, όπου και διακρίθηκε με πολλές επιτυχίες. Επικεφαλής του ίδιου θιάσου το 1931 έπαιξε στη Κωνσταντινούπολη με ενθουσιώδεις κριτικές.
Αμέσως μετά την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου, προσλήφθηκε (Νοέμβριος 1932) ως πρωταγωνίστρια μέχρι το θάνατό της. Δολοφονήθηκε άγρια από μέλη του ΕΛΑΣ (Ο.Π.Λ.Α.) του τμήματος Πατησίων του ΕΑΜ, στα 36 (αν γεννήθηκε το 1903 ήταν 41) της χρόνια, κατά το κίνημα των Δεκεμβριανών του 1944, στις 21 Δεκεμβρίου 1944, στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ, κατηγορούμενη για επίδειξη φιλογερμανικής στάσης που κράτησε κατά τη διάρκεια της Κατοχής.Αργότερα, μετά την καταστολή του κινήματος, στις 28 Ιανουαρίου του 1945, έγινε μεγαλοπρεπής κηδεία στην οποία ο θάνατος της Παπαδάκη, θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια. Τότε ο Α. Σικελιανός έγραψε τους στίχους:
«Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε κι όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνει. Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα, κι οι εννιά αδελφές εσκύψαν
να της βάλλουνε των αιώνων το στεφάνι». Η Ελένη Παπαδάκη είχε επίσης τιμηθεί με "βασιλικό έπαινο - ευαρέσκεια" στις 31 Οκτωβρίου του 1939, σε ιδιαίτερη τελετή από τον Βασιλέα, "δια τας εις το ελληνικόν θέατρον εξαιρέτους αυτής υπηρεσίας και ιδιαιτέρως δια τας εν τω εξωτερικώ παρασχεθείσας τοιαύτας".
Φωτογράφος: Έφη Δουβόγιαννη