Τίτλος έργου: Βασίλισσα Όλγα
Θέση: Πάρκο Ευαγγελισμού, Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας
Έτος Τοποθέτησης: 1938
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Γεώργιος Δημητριάδης
Η μαρμάρινη προτομή της βασίλισσας Όλγας βρίσκεται μπροστά από το νοσοκομείο "Ευαγγελισμός", στο ομώνυμο πάρκο επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Απεικονίζει την βασίλισσα Όλγα μετωπικά σε μέση ηλικία. Η έκφραση της είναι γαλήνια και τα χαρακτηριστικά της τονίζουν την φιλανθρωπική της δράση, τη σεμνή και ευγενική της φυσιογνωμία. Στο κεφάλι της φορά χαρακτηριστικό μικρό καπέλο με πέπλο και στον λαιμό της μακριά αλυσίδα με στρογγυλό ανάγλυφο μενταγιόν. Στην πρόσοψη της βάσης υπάρχει ανάγλυφο βασιλικό στέμμα και από κάτω είναι χαραγμένα τα λόγια: «ΟΛΓΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 1851 – 1926». Η τοποθέτηση της προτομής έγινε 22 Οκτωβρίου 1938 (δώδεκα χρόνια μετά το θάνατο της Όλγας το 1926), με την παρουσία του βασιλέως Γεωργίου Β', της Κυβέρνησης και πολλών επισήμων, καθώς με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας είχε ιδρυθεί το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Η Όλγα Κονσταντίνοβνα της Ρωσίας, γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1851 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Ήταν μέλος της Δυναστείας των Ρομανόφ, Βασίλισσα της Ελλάδας (μεταξύ του 1867 και του 1913) και Αντιβασίλισσα (από τις 18 Νοεμβρίου ως τις 11 Δεκεμβρίου 1920). Στις 27 Οκτωβρίου 1867, νυμφεύθηκε, στην Αγία Πετρούπολη, τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ της Ελλάδας (1845-1913).Η Βασίλισσα Όλγα ασχολήθηκε με φιλανθρωπικά έργα και δημιούργημά της είναι το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός στο κέντρο της Αθήνας, όπως και το Ρωσικό Νοσοκομείο στον Πειραιά. Κατά τη διάρκεια επισκέψεών της στο μέτωπο του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, διαπίστωσε ότι οι στρατιώτες δεν είχαν την ικανότητα να διαβάσουν την Βίβλο, διότι ήταν γραμμένη στην Καθαρεύουσα. Έτσι ξεκίνησε πρωτοβουλία για την έκδοση της Βίβλου στη Δημοτική. Η έκδοση στη Δημοτική έγινε το 1901 χωρίς την επίσημη άδεια της Ιεράς Συνόδου και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, τα λεγόμενα Ευαγγελικά. Ταραχές έγιναν στην Αθήνα από τους φοιτητές και καθηγητές του Πανεπιστημίου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών αναγκάσθηκε να παραιτηθεί καθώς και η κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη. Η μετάφραση τελικώς αποσύρθηκε. Μετά την έκπτωση της Δυναστείας το 1924, η Όλγα ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στην εξορία. Πέθανε στις 18 Ιουνίου 1926 στη Γαλλία. Η ταφή της έγινε στην Ιταλία, όπου έμενε η εξόριστη οικογένειά της. Τα οστά της μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στις 17 Νοεμβρίου 1936 στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
Η προτομή αποτελεί ένα ακόμα εξαιρετικό δείγμα της δουλειάς του γλύπτη Γεώργιου Δημητριάδη του Αθηναίου. Ο Γεώργιος Δημητριάδης (1880 – 1941), επικαλούμενος ο «Αθηναίος», ήταν Έλληνας γλύπτης. Γεννήθηκε στην Παλαιά Κόρινθο το 1880 και πέθανε στην Αθήνα στα χρόνια της Κατοχής, το 1941. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητή τον Γεώργιο Βρούτο. Στην συνέχεια, φοίτησε στο Παρίσι στο Grande Chaumière. Αναδείχθηκε γρήγορα γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Θεωρείται ο πιο παραγωγικός από τους νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του εγκατεσπαρμένων σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Φιλοτέχνησε ανδριάντες και προτομές. Το 1924 κέρδισε το πρώτο βραβείο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Γαλλίας με το έργο του ο «Δισκοβόλος». Το 1936 εκλέχθηκε ακαδημαϊκός και του απονεμήθηκε το Αριστείο Γλυπτικής. Το έργο του Γ. Δημητριάδη, όπως σημειώνει ο Μ. Στεφανίδης, διακρίνεται σε γενικές γραμμές από ακαδημαϊκές αντιλήψεις και χαρακτήρα μνημειακό, που συνδυάζεται με επιρροές από τα κινήματα του συμβολισμού και της Αρ Νουβό.
Η προτομή αποτελεί ένα ακόμα εξαιρετικό δείγμα της δουλειάς του γλύπτη Γεώργιου Δημητριάδη του Αθηναίου. Ο Γεώργιος Δημητριάδης (1880 – 1941), επικαλούμενος ο «Αθηναίος», ήταν Έλληνας γλύπτης. Γεννήθηκε στην Παλαιά Κόρινθο το 1880 και πέθανε στην Αθήνα στα χρόνια της Κατοχής, το 1941. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητή τον Γεώργιο Βρούτο. Στην συνέχεια, φοίτησε στο Παρίσι στο Grande Chaumière. Αναδείχθηκε γρήγορα γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Θεωρείται ο πιο παραγωγικός από τους νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του εγκατεσπαρμένων σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Φιλοτέχνησε ανδριάντες και προτομές. Το 1924 κέρδισε το πρώτο βραβείο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Γαλλίας με το έργο του ο «Δισκοβόλος». Το 1936 εκλέχθηκε ακαδημαϊκός και του απονεμήθηκε το Αριστείο Γλυπτικής. Το έργο του Γ. Δημητριάδη, όπως σημειώνει ο Μ. Στεφανίδης, διακρίνεται σε γενικές γραμμές από ακαδημαϊκές αντιλήψεις και χαρακτήρα μνημειακό, που συνδυάζεται με επιρροές από τα κινήματα του συμβολισμού και της Αρ Νουβό.
- ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
- Τα Γλυπτά της Αθήνας, Υπαίθρια Γλυπτική 1834 – 2004 (Ζέτα Αντωνοπούλου, Εκδ. Ποταμός)
Φωτογράφος: Δήμητρα Θεοδωρίδου